Nicolaus (Niclos) Leypniger (Leipniker)
Mieszczanin krakowski, odnotowany w ksiegach miejskich w latach 1415—1427. Został przyjety do prawa miejskiego Krakowa w roku 1415, co powtórnie stwierdzono w roku 1425 (mozliwe, ze czasowo zrezygnował z krakowskiego obywatelstwa, na przykład w zwiazku z długotrwałym wyjazdem). Do rady miejskiej Mikołaj został nominowany w roku 1415, wzmiankowany kilkakrotnie, do roku 1422, jako rajca urzedujacy, zatem pełniacy w przypadajacej na niego kolejnosci funkcje burmistrza, jak tez jako rajca stary. W 1421 roku wraz z innymi rajcami brał udział jako przedstawiciel miasta w kolejnym etapie sporu z klasztorem Norbertanek na Zwierzyncu o pastwiska, wystepujac przed sadem polubownym. Rok pózniej potwierdzał jako rajca zasady dotyczace młyna na Pradniku, które zatwierdził jeszcze w 1360 roku Kazimierz Wielki dla Jana Borka starszego (nr 72). W 1420 roku Mikołaj zakupił od miasta ziemie zwana Białym Stawem oraz uzyskał zgode rady na budowe tam mostu, załozenie stawu i czerpanie wody z miejskiej fosy. Z kolei w 1427 roku zakupił dwie jatki miesne połozone przy ul. Szpitalnej, w poblizu koscioła Mariackiego. Pozostawił syna Piotra.
Dokument wydany w 1427 roku w Krakowie, w którym ława miasta Krakowa poświadcza, że Mikołaj Seyfrid (nr 200), jako pełnomocnik Mikołaja Czornbergera, jego żony Agnieszki i jej brata Stanisława Bochnera, ustąpił Mikołajowi Leipnigerowi dwie jatki mięsne w Krakowie, przy ul. Szpitalnej, w pobliżu kościoła – oraz powiększenie zapisu imienia (Biblioteka Czartoryskich w Krakowie, sygn. perg. 360, vol. V/13)