Nicolaus (Niclos) Lange (Longus), Langniclos (Langnikel) pellifex
Kolejny przedstawiciel znamienitej krakowskiej rodziny mieszczanskiej Langów, wywodzacy sie z ich linii bochenskiej. Trudnił sie kusnierstwem, był mistrzem i starszym cechu kusnierzy, wzmiankowany na tej funkcji w 1400 roku. Odnotowany został w ksiegach miejskich w latach 1390—1428. Mikołaj pełnił godnosci w samorzadzie miasta — w latach 1411—1414 nieprzerwanie piastował urzad ławnika sadowego, w roku 1424 - sprawował urzad wójta sadowego i przewodził ławie miejskiej, natomiast w roku 1415 został nominowany do rady miejskiej, w której slady jego działalnosci sa wzmiankowane do roku 1427. Był powoływany do rady urzedujacej, pełnił wtedy funkcje burmistrza. Jako burmistrz został wzmiankowany w 1422 roku przy sprawie potwierdzenia zasad uzytkowania młyna na Pradniku na podstawie aktu z 1360 roku, wydanego przez Kazimierza Wielkiego dla Jana Borka starszego (nr 72). Był opiekunem prawnym wielu osób, w tym dzieci Sary, wdowy po Smerlinie Zydzie, i Katarzyny, zony Murera, poreczał przy przyjeciu do prawa miejskiego miedzy innymi za Jana krawca z Pielgrzymowic w 1414 roku. Był zonaty z Afra. Zmarł przed 25 marca 1431 roku.
Dokument wydany w 1412 roku w Krakowie, w którym Władysław Jagiełło wyraża zgodę na przekazanie dwóch kamienic przez Sarę, wdowę po Smerlinie Żydzie, na rzecz swoich ochrzczonych dzieci, Stanisława i Katarzyny, których prawnym opiekunem został ustanowiony Mikołaj zwany Langniclosem, obywatel miasta Krakowa – oraz powiększenie zapisu imienia, przydomka-profesji i krakowskiego obywatelstwa (Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, sygn. dypl. perg. 47)