Nicolaus Lange (Bochner)
Wybitny przedstawiciel gałęzi rodziny Langów wywodzącej się z Sącza i przybyłej do Krakowa przez Bochnię, stąd, jak się wnioskuje, zwani byli Langami-Bochnerami. Syn zmarłego około 1375 roku Mikołaja, brat Łukasza Bochnera (nr 151) i Stanisława. Przemysłowiec, mincerz krakowski, żupnik ołowiu w Olkuszu i Chęcinach, żupnik solny w Bochni i Wieliczce, celnik krakowski. Urząd rajcy krakowskiego pełnił od 1387 roku; był wielokrotnie powoływany do rady urzędującej. Jako mincerz krakowski w latach 1396—1398 zasłużył się przy przeprowadzanej przez króla i radę miejską reformie monetarnej, dewaluującej kwartniki i wprowadzającej nowe denary; był prawdopodobnie autorem tej reformy. Mikołaj zgromadził znaczny majątek, był właścicielem wielu nieruchomości, w tym domu w Rynku, kramu sukienniczego, dwóch browarów i domów położonych przy ul. św. Krzyża, domów i folwarku w Bronowicach. Dzierżawił wójtostwa, w tym połowę wielickiego. W roku 1399 uzyskał od Władysława Jagiełły koncesję na otwarcie nowej kopalni w Bochni. Zbankrutował jednak i stracił cały majątek. W 1406 roku utracił zarząd żup, z powodu długów został nawet na krótki czas uwięziony. Wobec utraty majątku pod koniec życia wystąpił z rady miejskiej. Zmarł około 1411 roku, w 1414 król skonfiskował za długi pozostawione przez niego dobra.
