Nicolaus Krolik
Kupiec, sekretarz królewski, syn Macieja, kupca krakowskiego. W latach 1661–1662 pełnił urząd ławnika miejskiego, na który zaprotegował go Mikołaj Prażmowski, kanclerz wielki koronny. Do rady miejskiej został powołany w połowie roku 1663, na miejsce po Jerzym Pipanie (nr 506), który złożył rezygnację z powodu uzyskania nobilitacji. Urząd rajcowski sprawował przez prawie 49 lat. W tym czasie ośmiokrotnie zasiadał w radzie urzędującej i pełnił wówczas, w przypadającej na niego kolejności, funkcję burmistrza. Razem z rajcą Bonawenturą Brigantim (nr 532) byli delegowani do zawarcia ugody z kupcami ormiańskimi omijającymi skład krakowski. Mikołaj przeprowadzał analogiczną ugodę z kupcami wrocławskimi, ściągając wysoką karę zasilającą budżet miejski. W latach 1671–1689 pełnił funkcję prowizora szpitala scholarów św. św. Sebastiana i Rocha, a później prowizora sum „na posagi dziewic”. Niejednokrotnie reprezentował Kraków na sejmikach proszowickich, między innymi w latach 1696, 1672 i 1673. W roku 1691 wraz z rajcą Janem Gaudentym Zacherlą (nr 547) zainicjował opracowanie kopiarza przywilejów miejskich (zwanego dziś Kodeksem Zaleskiego), pokrywając wstępne koszty z własnych środków. Był właścicielem dwóch kamienic: przy Rynku (nr 13A), zwanej „Królikowską”, oraz przy ul. Floriańskiej (nr 1), zwanej „Pod Murzyny”. Miał też wieś Trojedyn i część wsi Giebułtowice. Ożenił się dwukrotnie: z Teresą Orlińską, a następnie z Krystyną Attelmajerówną, córką Jana Baptysty, rajcy lwowskiego. Zmarł 22 października 1711 roku, został pochowany w kościele Mariackim. Jego miejsce w radzie zajął Ludwik Guilhaum (nr 587).
