Nicolaus (Niclas) Creideler (Creydlar, Kreydlar) von Breslow
Mieszczanin krakowski, kupiec i bankier, żupnik olkuski, celnik i burgrabia zamku krakowskiego. W przywilejach królewskich tytułowany jako nobilis, pan na wsiach Krzyszowice i Stogniewice. W księgach miejskich odnotowany w latach 1453—1477. Pochodził z Wrocławia, krakowskie prawo miejskie przyjął w 1453 roku. Urząd ławnika sądowego piastował w latach 1456 i 1457. W roku 1459 zasiadł na prawie 20 lat w radzie miejskiej. Był powoływany do rady urzędującej, której członkowie w przyjętej kolejności pełnili funkcję burmistrza - Mikołaj jako burmistrz został wzmiankowany w 1459 roku. Nadzorował z ramienia rady budowę ołtarza Wita Stwosza w kościele Mariackim, Handlował ze spółką kupców wrocławskich, głównie suknem, jedwabiami i ołowiem. Współpracował z Walterem Kezingerem (nr 228), Janem Swidniczerem (nr 197) i Janem Wierzynkiem (nr 191). Inwestował w poszukiwania i wydobycie rud ołowiu w Olkuszu. Zawarł bliższą znajomość z Janem Długoszem — prawdopodobnie od niego kronikarz uzyskał informacje o opisanej później przez niego sprawie zabójstwa Andrzeja Tęczyńskiego (sam Mikołaj, oskarżony przez rajców o tchórzostwo podczas tych wypadków, ukrył się na zamku w Melsztynie). Kreidler pożyczał znaczne kwoty, zabezpieczane na nieruchomościach, możnym panom i królowi, między innymi na żołd dla zaciężnych po wojnie trzynastoletniej. Był żonaty z Katarzyną, córką rajcy Jerzego Schwarcza (nr 184). Zmarł w 1477 roklu, pozostawiając syna, Erazma, dworzanina królewskiego, i córki: Katarzynę, wydaną za wojewodę bełskiego Stanisława Wątróbkę, i Barbarę, żonę rajcy Jana Kezingera-Kislinga (nr 298).
Dokument wydany w 1468 roku w Wiślicy, w którym Kazimierz Jagiellończyk przekazuje Mikołajowi Kreidlerowi, rajcy i dzierżawcy cła w Krakowie, sadzawkę na Żabimkruku pod Zwierzyńcem – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. perg. 305)