Nicolaus (Niclos, Niclosch, Miklasz) Cozarzewsky
Właściciel domu z zajazdem położonego przy ul. Długiej, od jego imienia zwanego długo domem Nikloszowskim. W 1490 roku brał udział jako rajca urzędujący w przyjęciu statutu cechu kowali i ślusarzy kleparskich oraz przedstawieniu go do zatwierdzenia Kazimierzowi Jagiellończykowi. Statut ten został później dwukrotnie potwierdzony: przez Stefana Batorego w roku 1583 i przez Władysława IV Wazę w roku 1646. W roku 1489 roku Mikołaj ufundował altarię w kościele św. Floriana, co dziekan i kanonicy kolegiaty przyjęli specjalnym aktem z 1490 roku, ustanawiającym tę altarię, wyposażoną w stałe, zapewnione przez donatora utrzymanie. Mikołaj Kozarzewski zmarł po roku 1490, w roku 1503 został odnotowany jako nieżyjący, podobne ślady zachowały się z lat 1504 i 1514.
Dokument wydany w 1490 roku w Krakowie, mocą którego dziekan i kanonicy kolegiaty św. Floriana w Kleparzu ustanawiają altarię w kościele św. Floriana, ufundowaną i na trwałe uposażoną przez Mikołaja Kozarzewskiego (tu określonego imieniem Miklasz), rajcę kleparskiego – oraz zbliżenie zapisu imienia i urzędu (Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, sygn. dok. perg. 247)