Nicolaus Grebnik (Grobnic, Grobenik)
Kupiec, prawdopodobnie z branży sukienniczej. Po raz pierwszy nominowany do rady miejskiej w 1367 roku, następnie jeszcze dwukrotnie zasiadł w radzie urzędującej. Jako rajca brał udział w wynegocjowaniu i zawarciu ugody w historycznym wręcz - i, jak się okaże, długoletnim - sporze między klasztorem zwierzynieckim a miastem Krakowem o pastwiska. W 1375 roku na Zwierzyńcu spisano ugodę między klasztorem zwierzynieckim i rajcami krakowskimi, reprezentowanymi między innymi przez Mikołaja Grobnika, dotyczącą wyboru sędziów polubownych w tym sporze. W 1374 roku wraz z rajcą Peszkiem Freinde (nr 107) doprowadzili do porozumienia między Werniczem i Klosmanem a Janem Gobilem w sprawie sprzedaży domu. Mikołaj wszedł też do sądu polubownego wraz z rajcą Janem Piczczinem (nr 135) w roku 1376 w sprawie spadkowej, w wyniku której Osanna, żona Peszka Arcza, miała otrzymać dwie szkatułki z kosztownościami oraz jedno krzesło. Mikołaj był też prawnym opiekunem wdów i sierot, w tym Stanisława, syna zmarłego Jakusza kramarza, wdów: Manety Kringlern, Kethy z Wrocławia i Małgorzaty. Zarządzał majątkami swoich podopiecznych, wypłacając im określone sumy na bieżące potrzeby. Mikołaj posiadał dom murowany przy ul. Grodzkiej, który przekształcił w kamienicę czynszową. Był żonaty z Kazą.
Dokument wydany w 1375 roku w Zwierzyńcu, w którym spisano ugodę między klasztorem zwierzynieckim i rajcami krakowskimi, reprezentowanymi między innym przez Mikołaja Grobnika, dotyczącą wyboru sędziów polubownych w sporze o pastwiska – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. perg. 62)