Nicolaus Glynszky (Glinicki)
Kupiec, przedsiębiorca górniczy, żupnik drohobycki, pan na Piotrkowicach, tytułowany nobilis. Przyjęty do prawa miejskiego w 1503 roku. Został nominowany do rady miejskiej w roku 1504, zasiadał w niej 30 lat, do roku 1533 włącznie. Dwudziestokrotnie zasiadał w radzie urzędującej, której członkowie w ustalonej kolejności pełnili funkcję burmistrza. W tej roli rozstrzygał w sprawie ugody między Magdaleną, wdową po Stanisławie Stwoszu, synu Wita Stwosza, a Anną, córką Stanisława z pierwszego małżeństwa, w sporze o spadek, między innymi o pas srebrny i drewniany krucyfiks. Również jako burmistrz w 1531 roku rozpoznawał z urzędu ruiny po pożarze domu malarza Jana Goraja, położonego przy ul. Senackiej u wylotu ul. Kanoniczej. W roku 1523 pełnił funkcję lonera. Był w roku 1524 posłem miasta na sejm, a poza strukturami miejskimi jednym z poborców podatkowych w województwie krakowskim. Zajmował się inwestycjami górniczymi, posiadał przywilej na poszukiwania i wydobycie rud metali w Tatrach. Od roku 1503 pełnił urząd żupnika drohobyckiego. Wraz z Benedyktem Glińskim, prawdopodobnie bratem, dziedziczył Piotrkowice i Bobową. W Krakowie był właścicielem domu położonego przy ul. Grodzkiej, obok domu Jakuba Guldensterna. Mikołajowi przysługiwało prawo patronatu kościoła w Bobowej oraz ołtarza św. Leonarda w kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie. Był żonaty z Anną, córką Mikołaja Salomona. Zmarł w 1537 roku, pozostawiając córkę, wydaną za Jerzego Niemsta, i syna Jana.
