Nicolaus Falkinbereg (Falkemberg)
Kupiec sukienny, kolejny przedstawiciel rodziny przybyłej z Falkenburgu (obecnie Sokołów) nad Drawą lub ze śląskiego Falkenbergu (obecnie Niemodlin), działający równocześnie z zapewne spokrewnionym rajcą Janem Falkenbergiem (nr 155). Odnotowany w latach 1393-1419. Przyjęty do krakowskiego prawa miejskiego w 1394 roku. W latach 1396 i 1402 sprawował urząd ławnika sądowego, w 1406 roku zasiadł w radzie miejskiej. Zbiegło się to ze sprawą rajcy Andrzeja Wierzynka (nr 102), przyłapanego na kradzieży miejskich pieniędzy, osądzonego i ściętego. Mikołaj utrzymywał z Wierzynkiem dobre kontakty, ten ostatni doprowadził w 1395 roku do ugody między Mikołajem a jego teściem, Franciszkiem Trutilem, co do posagu żony Mikołaja, Anny. Jednak w roku 1406 Falkenberg, wraz z rajcami Janem Bonafide (nr 147) i Mikołajem Bolcze (nr 156), przyjął rolę oskarżyciela w procesie Wierzynka. Po uznaniu przez króla nieprawidłowości procesowych podnoszonych przez rodzinę ściętego Andrzeja, Mikołaj został skazany na wysoką grzywnę, której nie zapłacił, wzywając radę do uiszczenia jej, jako że działał w jej imieniu. Za ten upór rada oskarżyła go przed sądem, który zasądził kolejną grzywnę. Ostatecznie cztery lata później Władysław Jagiełło ze swojej kasy pokrył należności zasądzone na rzecz rodziny Wierzynka. Dalsza kariera w radzie miejskiej była już jednak dla Mikołaja niemożliwa.
