Nicolaus Fabys (Fabris, Fabri)
Kupiec, przedstawiciel włoskiej rodziny Fabrich. Pochodził z Modeny, gdzie jego rodzina posiadała winnice. Przez 30 lat przebywał we Włoszech. Prawo miejskie krakowskie przyjął w 1660 roku. Uzyskał indygenat. Był sekretarzem królewskim. Sprawował urząd ławnika Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim (w 1666 roku), z którego zrezygnował w 1667 roku, kiedy został rajcą krakowskim, zajmując miejsce po Franciszku Kortynie (nr 521). W radzie miejskiej zasiadał do 1677 roku. W tym czasie zaledwie raz wszedł w skład rady urzędującej i w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Został oddelegowany wraz z Jakubem Reynekierem (nr 531) do pomocy przy nadzorze ozdabiania ul. Grodzkiej z okazji koronacji Michała Korybuta Wiśniowieckiego (w 1669 roku). Uczestniczył w spółce handlowej z Andrzejem Bellim (nr 527). Był właścicielem kamienicy przy ul. Różanej na Garbarach. Wraz z Adamem Lefferem byli prowizorami szpitala św. Ducha w latach 1671−1676. Mikołaj Fabrys przeznaczył sumy ze swej kamienicy na czterech ojców z zakonu karmelitów. Dla kościoła Mariackiego przeznaczył 800 złotych polskich. Ożenił się z Katarzyną, której pełnomocnikiem po śmierci męża był Marek Antoni Federici (nr 553). Jego pasierbem był ojciec Serapion Kociołkowic z zakonu karmelitów. Mikołaj spisał testament 20 września 1675 roku. Zmarł przed 27 lipca roku 1677, kiedy to na jego miejsce wybrano do rady Jerzego Romualda Schedla (nr 546).
