Nicolaus Edelingi (Edlingi, de Edel, Hedlingi)
Kupiec krakowski z bogatej rodziny Edelów, syn Piotra, brat Heinemana, również rajcy (nr 68). Źródłem jego dochodów był handel zagraniczny, głównie suknem, a kontakty sięgały Brugii i Wenecji. Zajmował się także bankowością, pośrednicząc w przekazywaniu świętopietrza między kolektorami papieskimi a bankierami papieskimi w Brugii. W 1350 roku został powołany do ławy, natomiast od 1356 roku, przez wiele lat, odnotowywany był w radzie miejskiej. W 1368 roku ufundował kaplicę św. Mikołaja przy kościele Dominikanów. Mikołaj często bywał sędzią polubownym, występował jako opiekun prawny wdów i sierot. Żonaty był prawdopodobnie z Małgorzatą, córką Peszka Wierzynka. Zmarł po 1374 roku.
Wydany w 1356 roku w Sandomierzu dokument, w którym Mikołaj Edel wraz z Janem Romanczem (nr 39) jako powołani przez króla arbitrzy rozstrzygają spór pomiędzy spadkobiercami wójtów sandomierskich Witka i Ruperta – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. perg. 858)