Nicolaus Dittrich
Mieszczanin krakowski, przybyły prawdopodobnie z Namysłowa. W księgach miejskich odnotowany w latach 1441—1460. Do krakowskiego prawa miejskiego został przyjęty w roku 1441, za opłatą 1 grzywny. W roku 1450 wszedł w skład ławy miejskiej. Urząd ławnika piastował nieprzerwanie do roku 1459, kiedy to uzyskał nominację do rady miejskiej. W radzie zasiadał także w roku 1460. Jako burmistrz został odnotowany w roku 1459, gdy w obecności rajcy Jarosza Szarleja (nr 240) przyjął zeznanie testamentowe złożone przez Piotra balwierza. W tym samym roku rajcy udzielili swojemu nowo wybranemu współbratu zgody na poprowadzenie wody z wodociągu miejskiego do swojego domu, na szczegółowo określonych warunkach. W roku 1460 Jan Reszkowski, kanonik krakowski, składał przysięgę na pastorał biskupi w sprawie losów niepozłacanego srebra otrzymanego od Mikołaja Dietricha na cele liturgiczne. Wiele lat wcześniej, w roku 1452, Mikołaj złożył w imieniu Stanisława Slepkugila rezygnację z krakowskiego obywatelstwa. Mikołaj zmarł przed 7 stycznia 1461 roku. Został odnotowany w Księdze zmarłych Bractwa kościoła Panny Marii.
Z księgi testamentów obejmującej lata 1427−1623 strony 58−59 z wpisem z 1459 roku, stwierdzającym, że w poniedziałek po św. Scholastyce Mikołaj Dietrich, ówcześnie burmistrz, w obecności rajcy Jarosza Szarleja (nr 240) przyjął zeznanie testamentowe złożone przez Piotra balwierza – oraz powiększenie zapisu imienia i funkcji burmistrza (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 772, s. 58−59)