Nicolaus (Niclos) Bolcz
Mieszczanin krakowski, odnotowany w księgach miejskich w latach 1399-1412. Został przyjęty do krakowskiego prawa miejskiego w 1399 roku. Do rady miejskiej uzyskał nominację w roku 1406 i w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Była to dla niego dramatyczna kadencja. Jeszcze w lutym tego roku wraz z innymi urzędującymi rajcami, w tym Andrzejem Wierzynkiem (nr 102), brał udział w zawarciu porozumienia z cechem garncarzy, dotyczącym udzielenia zgody na budowę i utrzymywanie kramów z garnkami, aby garncarze nie musieli „czy to w deszcz, czy w skwar, czy w zimie, czy w lecie, siedzieć pod gołym niebem”. We wrześniu, w związku ze sprawą Andrzeja Wierzynka, przyszło mu wraz z rajcami Mikołajem Falkenbergiem (nr 158) i Janem Bonafide (nr 147) wnieść przeciwko Wierzynkowi oskarżenie o kradzież miejskich pieniędzy. Gdy rodzina skazanego i ściętego rajcy zarzuciła uchybienia w procesie sądowym i wygrała sprawę u króla, Mikołaj został, jako oskarżyciel, skazany na wysoką grzywnę. Nie zapłacił jej, uznając, że ciąży to na radzie miejskiej, bo w jej imieniu działał. Został więc za upór pozwany przez radę przed sąd i skazany, mimo posiadania listu żelaznego od króla. Cztery lata później rodzinę Wierzynka ostatecznie zaspokoił Władysław Jagiełło z królewskiej kasy.
