Nicolaus Belycz (Beliczer, Bilicz)
Kupiec, odnotowany w księgach miejskich w latach 1366—1399. W 1395 roku wzmiankowany jako rajca krakowski, członek rady starej. Na urzędzie rajcy starego pojawił się tylko w tym roku. Jeżeli jednak został zanotowany jako rajca stary, to we wcześniejszych latach musiał uzyskać co najmniej jednokrotnie nominację do rady urzędującej i pełnić funkcję burmistrza. Brał udział w formułowaniu skargi do króla na egzekwowanie przez Lwów prawa składu od krakowskich kupców udających się dalej na wschód, ku Tatarii. Mikołaj gromadził nieruchomości, już w roku 1366 roku kupił ogród zlokalizowany w rejonie kościoła św. Mikołaja. Szczególnie zainteresowany był kramami, posiadał ich kilka. Pół jednego z nich zakupił w 1392 roku od przyszłego rajcy Kurczą Seidela (nr 142), inny nabył od Doroty, żony rajcy Jerzego Arnsberga starszego (nr 123), a jeszcze inny od Anny, żony Mikołaja Morsztyna. W 1397 roku wyraził zgodę na przekazanie miastu przez altarystów opiekujących się ołtarzami w kościele Mariackim domu położonego w sąsiedztwie, z tyłu jatek rzeźniczych (rejon dzisiejszego Małego Rynku). Równocześnie z Mikołajem w mieście działał Piotr Belicz, zapewne spokrewniony z nim, wykazany w 1419 roku wśród starszych cechu rzeźników. Belicz (Mikołaj lub Piotr) został odnotowany w Księdze zmarłych Bractwa kościoła Panny Marii.
