Nicolaus Basthgerth (Basgert)
Kupiec sukienny, odnotowany w księgach miejskich w latach 1401—1431. Mikołaj został przyjęty do krakowskiego prawa miejskiego w 1401 roku. Wyjątkowo długo, jak na przyszłego rajcę, był związany z ławą miejską. Piastował urząd ławnika sądowego w latach 1409—1412, 1414-1417 i w 1419 roku. Później, w roku 1433, już w trakcie pełnienia urzędu rajcy, został wójtem sądowym i przewodził ławie. W radzie miejskiej po raz pierwszy został odnotowany w roku 1423. Wzmianki o nim odnoszą się zarówno do rady urzędującej, w której w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza, jak i w radzie starej. Prowadził rozległe interesy handlowe, sięgające miast Królestwa Węgier. W 1423 roku, działając przez pełnomocnika, rajcę Piotra Fettera (nr 172), uzyskał od ówczesnego burmistrza Gotarda Strola (nr 189), reprezentującego całą radę miejską, rezygnację na swoją rzecz z kramu sukiennego niegdyś znajdującego się w rękach rajcy Stanisława z Muchowa (nr 138) — zapewne chodziło o jeden z pięciu kramów sukiennych z pełnym czynszem, przyznanych miastu na mocy przywileju Kazimierza Wielkiego z 1358 roku, z których dochód w całości pobierało miasto. Zmarł przed 9 stycznia 1433 roku.
Dokument wydany w 1425 roku w Krakowie, w którym rajcy krakowscy, a wśród nich Mikołaj Bastgert, zezwolili wdowie po rajcy Pawle Behemie (nr 177), mieszczaninie krakowskim, na zbudowanie sobie wodociągu – oraz powiększenie zapisu imienia (Węgierskie Archiwum Krajowe w Budapeszcie, sygn. DL 11739)