Nicolaus Amylegii (Amileii, Amyley)
Mieszczanin krakowski, przedstawiciel znamienitej rodziny Amylejów, aktywnej we władzach miejskich. Syn rajcy Amyleja z Muchowa (nr 17), brat Jana, także rajcy (nr 48). Odnotowany w księgach miejskich w latach 1338—1356. W 1341 roku pełnił urząd ławnika sądowego. Później uzyskał godność rajcy. W radzie miejskiej odnotowany został w latach 1349 i 1356. Albo w trakcie sprawowania urzędu rajcowskiego, albo też pomiędzy kadencjami w radzie, został powołany w 1352 roku na urząd wójta sądowego, obejmując tym samym przewodnictwo w ławie miejskiej. Ożenił się z Katarzyną. Zmarł przed 18 listopada 1371 roku, kiedy to ławnicy orzekli, że Tomasz de Lapide otrzyma ogród należący do wdowy po Mikołaju Amyleju.
Dokument wydany w 1352 roku w Krakowie, w którym sąd ławniczy krakowski pod przewodnictwem wójta Mikołaja Amyleja rozstrzyga sprawę przejęcia przez miasto domu i klasztoru zakonnic z Dornburga – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. perg. 32)