Nicolaus Alantse (Halantse)
Aptekarz, przedstawiciel rodziny aptekarzy i kupców krakowskich pochodzącej z Wenecji, syn rajcy Mikołaja starszego (nr 399), brat rajcy Zygmunta (nr 454). Nobilitowany w 1569 roku na sejmie w Lublinie, pieczętował się herbem własnym Alantsee. Nie zasiadał w ławie sądowej, bez tego stażu uzyskał w roku 1592 nominację do rady miejskiej na miejsce po zdymisjonowanym z urzędu rajcy Urbanie Friserze (nr 412). W trakcie niespełna sześcioletniego sprawowania godności rajcy czterokrotnie był powoływany do rady urzędującej i w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. W latach 1594–1597 z wyboru rady pełnił funkcję lonera. Posłował na sejm do Warszawy w roku 1597, wraz z rajcami Janem Cyrusem (nr 409) i Stanisławem Szembekiem (nr 427). Był właścicielem kamienicy położonej przy Rynku (obecnie nr 11), gdzie od frontu działała apteka, a „na zadzi studnia, łazienka, stajenka, sklepik, który zowią alambik, szopka, kotlina, miejsca na zadzi do postawienia rzeczy rozmaitych, kloaka” – jak zanotowali wiertelnicy, dodając, iż w alambiku znajdowały się „pieczki do palenia rozmaitych wódek”. Kamienica ta zwana była Domem Weneckim. W roku 1580 ożenił się z Anną Palówną, miał córkę Annę, której w 1594 roku, jeszcze za jej panieństwa, załatwił dzierżawę od miasta nowo wymurowanego kramu koło Wagi Wielkiej na Rynku. Zmarł 10 czerwca 1597 roku w Krakowie i został pochowany w kościele Mariackim. Pozostawił kolekcję dzieł sztuki.
