Michael Librowski
Ławnik kleparski w roku 1792, w tymże roku 3 listopada wybrany do rady miejskiej na rok 1973 – na podstawie tej elekcji nominację rajcowską otrzymał 12 stycznia 1793 roku. W roku tym został odnotowany na funkcji burmistrza, zwanej ówcześnie prezydenturą, pomimo burzliwych wydarzeń dziejowych rada funkcjonowała na dotychczasowych zasadach, z rotacją rajców na funkcji burmistrza włącznie. W roku 1794 dotychczasowi rajcowie kontynuowali swój mandat; wprawdzie rok wcześniej wicewielkorządca krakowski zatwierdzający rokroczne wybory apelował do rajców, aby na pierwsze zwolnione miejsce w radzie awansować zasłużonego ławnika Szczepana Lubowieckiego, lecz miejsce nie zwolniło się, a Lubowiecki został burmistrzem, lecz już nie miasta, lecz cyrkułu (wydziału) kleparskiego w ramach miasta Krakowa (był nim zresztą przez wiele lat, z dużymi zasługami dla Kleparza – byłego samodzielnego miasta). Michał Librowski, jak i pozostali koledzy z rady, kontynuował działalność rajcowską także w kilkumiesięcznym okresie roku 1794, do postanowień wydanych w trakcie insurekcji kościuszkowskiej, przywracających stan sprzed sejmu grodzieńskiego i targowicy, to znaczy wcielenia Kleparza do Krakowa.
