Michael Bechm (Beehm, Bem, Bheem)
Kupiec korzenny. Rodzicami Michała byli Michał Behm starszy (nr 510) i najprawdopodobniej jego druga żona Jadwiga z Krauzów. Od 1685 roku Michał zasiadał w ławie miejskiej. Do rady wybrany został już po dwóch latach, zajął wówczas miejsce po Janie Franciszku Madernim (nr 552). Przez dziesięć lat zasiadał w radzie równocześnie ze swoim ojcem. Urząd rajcy piastował przez ponad dwadzieścia pięć lat, a jako członek rady urzędującej funkcję burmistrza pełnił w tym czasie dwunastokrotnie. Był aktywnym rajcą. W 1691 roku zajmował się przygotowaniem uroczystego „aplauzu” z okazji zaślubin królewicza Jakuba Sobieskiego z księżniczką neuburską Jadwigą Elżbietą, córką elektora Palatynatu Reńskiego. W roku 1697, wraz z Zygmuntem Janem Zaleskim (nr 563), kierował przygotowaniami do powitania nowo obranego króla Augusta II. Gdy na początku października 1702 roku główne siły szwedzkie opuszczały Kraków, a gubernator Magnus Stenbock stwierdził, że miasto nie wypłaciło mu całego okupu, Michał Behm wraz z kilkoma innymi rajcami złożył się na zaległe 1000 talarów. Podczas zarazy, gdy 26 sierpnia 1707 roku ogłoszono publicznie stan zagrożenia, pozostał w Krakowie (inni rajcowie udali się dla bezpieczeństwa do Niepołomic) i dbał o odpowiednią aprowizację miasta. Około 1701 roku Michałowi i jego siostrze Jadwidze przypadła kamienica po rodzicach przy ul. Sławkowskiej (nr 12). Posiadał też kamienicę przy Rynku (nr 40). Zajmował się handlem korzeniami oraz towarami kolonialnymi. Był prowizorem kościoła Mariackiego. Ożenił się z Wiktorią, której ojcem był rajca Gerard Priami (nr 518). Miał dwóch synów – Józefa (nr 575) i Marcina, którzy także działali w strukturach krakowskiego magistratu (Marcin był ławnikiem). Zmarł przed 18 lutego 1712 roku, kiedy to wybrano na jego miejsce Jacka Zayfreta (nr 585).
