Marcus Noldenfesser, Teolenator, Czolner
Mieszczanin, iglarz, dzierżawca krakowskiego cła. Poważany w mieście, potocznie nazywany „panem Markiem”. W 1423 roku został po raz pierwszy odnotowany w radzie miejskiej, w której zasiadał przez około 20 lat. Wielokrotnie powoływany do rady urzędującej, pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza — zostało to odnotowane w księgach w latach 1426,1431 i 1438. Z niewiadomych powodów w roku 1442 zrezygnował z krakowskiego obywatelstwa i rajcowskiego urzędu. Być może zamierzał wyjechać. Dwa lata później nastąpiła reasumpcja obywatelstwa, natomiast nie ma śladów powrotu do rady. Marek był właścicielem kramu, dwóch ogrodów koło kościoła św. Mikołaja, domów położonych przy Rynku i przy ul. św. Mikołaja. Ufundował kaplicę w kościele Mariackim, która przeszła na rodzinę Jana Czeiskindorfa (nr 238), a następnie od 1491 roku — na Jana Turzona (nr 285). Restaurował kościół parafialny w Bejscach (przymuszony sądowym wyrokiem uznającym jego dawne zobowiązania). W roku 1423 pożyczył od rady miejskiej 200 grzywien pod zastaw 300 bałwanów soli; pieniądze z tej pożyczki miały zostać przekazane przez niego na potrzeby króla. Zmarł w 1447 roku. Pozostawił syna Jana i córkę Annę, żonę rajcy Jana Kinta (nr 233). Syn Jan otrzymał od króla dzierżawę cła po ojcu, co było związane z długami Kazimierza Jagiellończyka wobec zmarłego ojca Jana. Opiekunem dzieci Marka po jego śmierci był rajca Walter Kezinger (nr 228). Marek został odnotowany w Księdze zmarłych Bractwa kościoła Panny Marii.
