|
tytuł honorowego obywatela nadany 17 lutego 1819 roku |
…ażeby na zawdzięczenie prac około [ustalenia granic] podjętych osobom szczególnie się do tego przykładającym… (z uchwały Senatu Rządzącego – ANK, sygn. WMK IV-5, s. 268–269) |
Marcin Klemensowski
kapitan wojsk polskich, przedstawiciel cesarza Rosji i króla Polski w komisji ustalającej granice Wolnego Miasta Krakowa
Herb Gozdawa, którym pieczętował się Marcin Klemensowski, oraz własnoręczny podpis uhonorowanego.
Marcin Klemensowski, herbu Gozdawa, pułkownik wojsk polskich, inżynier, powstaniec listopadowy. Urodzony 9 listopada 1791 r. w Lachowicach w powiecie stryjskim, syn Antoniego i Brygidy z Bełdowskich. Saper w wojsku Księstwa Warszawskiego, uczestnik kampanii w latach 1813– 1814, m.in. bitwy pod Lipskiem. W 1815 r. przeniesiony do Kwatermistrzostwa Generalnego wojsk Królestwa Polskiego. W latach 1816–1820 skierowany do demarkacji granic z Austrią, Prusami, Królestwem Polskim i Wolnym Miastem Krakowem. Od 1828 r. wykładowca geodezji i topografii w Szkole Aplikacyjnej Artylerii i Inżynierii. W powstaniu listopadowym walczył pod Wawrem i Ostrołęką, awansowany na pułkownika. Z upadkiem powstania udał się do Prus, gdzie został internowany, po powrocie do Warszawy przeszedł do służby cywilnej. Od 1842 r. kierował Zarządem Komunikacji Lądowej i Wodnej, od 1846 r. pracował jako inspektor w Okręgu Komunikacji. Na emeryturze od 1860 r., kolekcjoner map oraz dokumentów z powstania listopadowego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Legii Honorowej i Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. Żonaty z Ludwiką z Sakowiczów, pozostawił syna Ludwika Anastazego. Zmarł 13 lutego 1869 r. w Warszawie; pochowany tamże na cmentarzu Powązkowskim.
Reprodukcja złożonej w 1818 r. (gdy Klemensowski zakończył działania w WMK i obejmował obowiązki przy demarkacji między Królestwem Polskim a Austrią) na piśmie przysięgi na wierność cesarzowi Imperium Rosyjskiego i rzetelność w pracy;
Tytuł nadany uchwałą Senatu Rządzącego nr obrad 222, nr Dziennika Głównego 478 (ANK, sygn. WMK IV-5, s. 268–269) podjętą 17 lutego 1819 r., gdy prezesurę Senatu Rządzącego sprawował Stanisław Wodzicki. Była to wspólna uchwała dla sześciu przedstawicieli Królestwa Polskiego (Imperium Rosyjskiego) w zespole demarkacyjnym ustalającym granice WMK. Uhonorowanie nastąpiło w związku z zakończeniem prac nad wytyczeniem granic WMK z sąsiadującymi Królestwem Polskim, Austrią i Prusami.
miejsce spoczynku na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie – grób rodzinny w kwaterze 27.
