Martinus (Mertin) Beczky (Betczky, Beczschky)
Kupiec wywodzący się z Biecza, czego ślad zachował się w przyjętym przydomku. Został odnotowany w miejskich księgach w latach 1419-1454. Obecny we władzach miejskich od roku 1419, kiedy to powołano go do ławy miejskiej. Urząd ławnika piastował także w latach 1424 i 1425. W tym ostatnim roku uzyskał nominację do rady miejskiej, w której zasiadał przez prawie 30 lat. Wielokrotnie działał w radzie urzędującej, pełniąc w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza, co odnotowano w księgach miejskich w latach 1429 i 1440. Jako burmistrz w roku 1429 przyjmował wraz z rajcą Konradem Langiem (nr 230) oświadczenie Weroniki kramarki, córki Jana Falkę i żony Teodoryka kantora, że jest winna 27 i pół grzywny groszy i jedną grzywnę monety polskiej Mikołajowi Vaggiemu z Florencji, wraz ze zobowiązaniem co do spłaty w ustalonych terminach. W roku 1452 rada miejska powierzyła Marcinowi pieczę nad odnowieniem i utrzymaniem postrzygalni sukna. Był majętnym mieszczaninem, właścicielem domu położonego przy ul. Grodzkiej, pobierał czynsz z domu położonego obok łaźni Rogackiej, a zajmowanego przez olejarza Piotra. Ożenił się z Urszulą; ich córka Brygida został wydana za rajcę Waltera Kezingera (nr 228). Marcin został odnotowany w Księdze zmarłych Bractwa kościoła Panny Marii.
Z księgi radzieckiej obejmującej lata 1412–1449 strony 259–260, powiększenie wpisu z 1429 roku, stwierdzającego, że Weronika kramarka, córka Jana Falke, a żona Teodoryka kantora, zeznała przed radą miejską reprezentowaną przez burmistrza miasta Marcina Bieckiego i rajcę Kunczego kuśnierza (nr 230), że jest winna 27 i pół grzywny groszy i jedną grzywnę monety polskiej Mikołajowi Vaggiemu z Florencji i że dług ten spłaci w połowie na św. Stanisława, a w połowie na św. Michała – oraz powiększenie zapisu imienia i funkcji burmistrza (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 428, s. 259–260)