Mathias Rikala braesator
Słodownik, piwowar, długoletni ławnik miejski – w ławie zasiadał w latach 1521, 1528, 1529, 1532, 1533. Tak doświadczony w sprawach miejskich do rady miejskiej wszedł prosto z ławy w roku 1534. Godność rajcy piastował przez trzydzieści cztery lata, choć ostatnich kilkanaście już tylko jako rajca stary. W radzie urzędującej-burmistrzowskiej zasiadał dziewięciokrotnie, ostatni raz w roku 1555. W czerwcu 1546 roku przewodniczył jako burmistrz obradom senatu kazimierzowskiego, czyli połączonych rad urzędującej i starej, podczas których uchwalono wilkierz (przepisy o powszechnym w mieście zakresie obowiązywania) w sprawie kupna i sprzedaży wełny na wyroby sukiennicze i kapelusznicze, co było odpowiedzią na trwające od dawna spory między kazimierskimi sukiennikami a krakowskimi handlarzami wełną. Oprócz burmistrza w prace nad tym wilkierzem byli zaangażowani rajcowie Maciej sukiennik zwany Wojkowski (nr 197), Maciej Placibabka (nr 212), Jan Zaborski (nr 213) i Stanisław Cytwar (nr 215). Maciej Rykała zmarł w roku 1568, wtedy też nastąpiło otwarcie jego testamentu. W 1569 roku wzmiankowana została jego córka Zofia.
