Ludovicus Gwilhelm
W 1709 roku został wybrany na ławnika miejskiego. W ławie zasiadał przez trzy lata – do 1712 roku. Nominację na urząd rajcowski otrzymał w 1713 roku, został na niego powołany po śmierci Mikołaja Królika (nr 529). W radzie miejskiej zasiadał przez prawie 30 lat. W tym okresie trzykrotnie wszedł do rady urzędującej, po raz ostatni w 1733 roku, i w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Jako rajca uczestniczył w uroczystościach koronacyjnych Augusta III. Z racji wykonywanego urzędu został mianowany wraz z Michałem Awendykiem (nr 593) egzekutorem testamentu swojego zięcia Szymona Lukiniego (zmarłego w 1733 roku). Z zachowanego inwentarza z 1740 roku wynika, że należał do osób dość zamożnych. Z żoną Anną, prawdopodobnie wdową po Szymonie Aquilinim, miał córkę Annę, wydaną za mąż za Szymona Lukiniego, ławnika Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim. Był właścicielem kamienicy przy ul. Floriańskiej 12. Ludwik Guilhaum zmarł w Krakowie przed 30 sierpnia 1742 roku, kiedy to na jego miejsce został nominowany do rady Jan Gałeczka młodszy (nr 607).
Z księgi radzieckiej obejmującej lata 1729–1736 fragment strony 251 z wykazem rajców urzędujących nominowanych na rok 1730, wśród których znajduje się Ludwik Guilhaum – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 477, s. 251)