Ludovicus Bianki (Bianski, Blanko, Bunko)
Kupiec bławatny. Do Krakowa przybył z Wenecji, skąd pochodziła jego rodzina. Do krakowskiego prawa miejskiego został przyjęty najprawdopodobniej w 1623 roku. W 1624 roku powołany został do rady miejskiej, na miejsce zwolnione po śmierci Fabiana del Benino (nr 474). W radzie miasta zasiadał przez niecałe sześć lat – do roku 1629 włącznie. W tym okresie jedynie raz został wybrany do rady urzędującej i pełnił wówczas funkcję burmistrza. Był zamożny. Dochody czerpał głównie z handlu luksusowymi tkaninami. Zapewne tak jak większość kupców krakowskich pochodzących z Italii właśnie stamtąd sprowadzał swoje artykuły drogą przez Austrię. Jego mieszkanie (wynajmowane w kamienicy przy Rynku 12B) było bogato wyposażone – posiadał między innymi portret Zygmunta III Wazy oraz biblioteczkę złożoną z 24 książek. Ludwik Bianchi zmarł przed 12 grudnia 1629 roku. Życzył sobie, by jego pogrzeb był odprawiony na modłę włoską – w nocy i przy biciu dzwonów. W radzie miasta na jego miejsce został obrany dotychczasowy ławnik Mikołaj Zalaszowski (nr 486).
