Logo miasta to trzeci z przedstawionych tu znaków Krakowa niebędących w randze czołowych dla miasta symboli oficjalnych, ale tworzących grupę znaków sformalizowanych, czyli uregulowanych różnego rodzaju przepisami.
Logotypy, to jest formy graficzne operujące symbolem (znakiem) i nazwą, w różnych konfiguracjach tych elementów, znane były już w XIX stuleciu na gruncie aktywności gospodarczej i finansowej, czyli w przemyśle, handlu, usługach i bankowości. Służyły wyodrębnianiu produktów i usług lub firm i marek na konkurencyjnym rynku. W naszych krajowych warunkach logo (tej skróconej nazwy będziemy tu używali) uzyskało szczególne pole do rozwoju w latach 90. XX w., gdy w ślad za przemianami ustrojowymi lat 1998/1990 nastąpiło uwolnienie rynku gospodarczo-finansowego spod centralistycznego zarządzania. Wolnorynkowa gospodarka przeszczepiała wzorce krajów zachodnich; także na innych polach, w tym na gruncie administracji państwowej i samorządowej, pojawił się mocny trend do adaptowania rozwiązań z dziedziny gospodarki i finansów. W ten oto sposób miastu przestał wystarczać jego historyczny, powszechnie rozpoznawalny herb i wprowadzono w imię nowoczesności logo miasta jako nowy znak rozpoznawczy Krakowa.
W drodze konkursu w kwietniu 1997 r. spośród 650 prac wyłoniono projekt Doroty Kozak i w tym samym roku przyjęto go jako obowiązujące logo Krakowa. Przytoczmy za miarodajną tu, magistracką „Krakowską Gazetą Domową”: Znakiem identyfikującym Kraków w kraju i za granicą był do tej pory herb. Jednak, jako godło miasta, musi on być chroniony, gdyż nadużywanie może doprowadzić do obniżenia jego wartości i znaczenia. Postanowiono więc „zarezerwować” herb na specjalne uroczyste okazje i na jego miejsce wprowadzić logo miasta. Logo ma funkcjonować tam, gdzie nie powinien występować herb lub gdzie może on być zastąpiony („Krakowska Gazeta Domowa” 1997 [grudzień], nr 9).
Przyjęty w 1997 r. kształt logo miasta co do zasady pozostał bez zmian. W 2011 r. autorka projektu wprowadziła korektę, z kolei w roku 2017 unowocześnienie (zob. il. 243–248). Ta trwająca już 23 lata autorska współpraca z miastem owocuje obfitymi projektami związanymi z logo – na miarę stałego poszerzania zakresu ekspansji tego znaku, prowadzonej nie bez wątpliwości. Te ostatnie zasadziły się na grzechu pierworodnym jeszcze z roku 1997, kiedy to zbyt ogólnikowo określono zakres stosowania herbu i logo, co doprowadziło do eliminowania tego pierwszego z dotychczasowych pól, także tych uświęconych tradycją czy szczególnie godnych. Ilustracją niech będą przypadające w 2007 r. obchody 750-lecia Wielkiej Lokacji Krakowa, scenograficznie eksponujące… logo miasta (zob. il. 249–257). Ten czas poszukiwania równowagi między stosowaniem godła miasta a jego „znaku towarowego” trwa, a jednym z kroków jest wprowadzenie w 2017 r. wersji herbu uproszczonego, bardziej „elastycznego” w działalności informacyjnej i promocyjnej (zob. il. 039).
W 2001 r., na podstawie rok wcześniej uchwalonej ustawy Prawo własności przemysłowej, wniesiono do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej o objęcie znaku logo Krakowa ochroną prawną jako znaku towarowego – stosowne świadectwo ochronne wydane zostało w roku 2005, z mocą wsteczną od złożenia wniosku (zob. il. 258–259). W praktyce ten przymiot „znaku towarowego” nie jest pierwszoplanowy, znak logo jest instrumentem jak najszerzej rozumianej promocji i tu jest punkt ciężkości. Logo jako znak towarowy poddane jest miejskim przepisom zawartym w aktualnie obowiązującym zarządzeniu prezydenta miasta z 2018 r. w sprawie zasad zarządzania znakami towarowymi. Logo miasta natomiast w swej dominującej roli centralnego symbolu graficznego podlega w informacji i promocji Krakowa regulacji zawartej w zarządzeniu prezydenta miasta w sprawie stosowania Systemu Identyfikacji Wizualnej Miasta Krakowa, wydanym w 2017 r., a skorygowanym w roku następnym.
