Leonardus (Lenhart) Vngestume (Vngestime)
Mieszczanin krakowski przybyły z Kremnicy w środkowej Słowacji, odnotowany w latach 1475-1503. Krakowskie prawo miejskie przyjął w roku 1475, przy poręczeniu udzielonym przez przyszłego rajcę Jana Schulza (nr 290). Do rady miejskiej został nominowany w roku 1489, zasiadał w niej do roku 1503. Wchodził w skład rady urzędującej, której członkowie w przyjętej kolejności pełnili funkcję burmistrza. Leonard został odnotowanyw tej roli w roku 1489. Wtedy to zakończono prace nad budową w kościele Mariackim ołtarza Wita Stwosza. W roku 1490 rajcy potwierdzili sprzedaż Leonardowi czynszu rocznego z Małej Wagi, aby zebrać środki dla króla na wyprawę węgierską jego syna Jana Olbrachta. Z kolei sąd ławniczy w tymże roku poświadczył, że Baltazar Behem, fundator i redaktor słynnego Kodeksu, sprzedał Leonardowi czynsz na dwóch jatkach w Krakowie. Leonard poręczał przy przyjęciu do prawa miejskiego: w 1485 roku wraz z Adamem Schulzem za Jerzego Bloe, a w roku 1490 wespół z Janem Baptystą za Jana Szywica z Wolborza. Ożenił się z Apolonią. Zmarł w 1503 roku, pozostawiając córkę Jadwigę (Hazę), wydaną za Mikołaja Salomona, a po jego śmierci żonę Hektora von Watta.
