Christopherus Slowikowsky
Prawnik po Uniwersytecie Krakowskim, bachmistrz bocheński, syn Krzysztofa, mydlarza. Przyjęty do prawa miejskiego w roku 1603. Nobilitowany przywilejem wydanym w Krakowie w 1633 roku. Karierę w urzędach rozpoczął przed rokiem 1612 od stanowiska pisarza Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim. W sądzie tym awansował na stanowisko asesora. W roku 1612 został powołany na urząd syndyka miejskiego, który pełnił do 1626 roku. Tak doświadczony i związany już z władzami miasta został nominowany w roku 1616 do rady miejskiej. Zasiadał w radzie nieco ponad 21 lat, w tym czasie dziewięciokrotnie otrzymywał powołania do rady urzędującej i piastował wówczas w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. Miał duży wpływ na politykę miasta. W latach 1618–1619 był współinicjatorem kampanii przeciwko handlowi prowadzonemu przez kupców żydowskich. W trakcie długotrwałego sporu rady miejskiej z przedstawicielami pospólstwa w latach 1623–1626 opowiadał się za ograniczeniem wpływu rzemieślników na sprawy miasta. Posłował w imieniu rady na sejmy. Od 1631 roku pełnił urząd bachmistrza bocheńskiego, dzierżawił młyn królewski we wsi Zielonki. Był właścicielem kamienic położonych przy ulicach Szczepańskiej (nr 3) i św. Jana (nr 13A). Żonaty był z Anną Szulcowną, ich dzieci to Mikołaj – ksiądz, Krzysztof, Jan, Justyna i Anna. Zmarł 17 kwietnia 1637 roku w Krakowie. Jego miejsce w radzie miejskiej zajął Stanisław Spinek (nr 493).
