Christophorus Schedell (Szedel)
Kupiec, drukarz, księgarz. Pochodził z Neumarkt (Środa Śląska). Krakowskie prawo miejskie przyjął w roku 1611. W roku 1624 został ławnikiem miejskim i bronił wówczas interesów pospólstwa, stojąc w opozycji do rady. Sam jednak został powołany na urząd rajcy w roku 1625, na miejsce po Jerzym Bidermanie (nr 475) i pełnił go przez blisko 24 lata. Jedenaście razy wchodził w skład rady urzędującej i pełnił wtedy, na przemian z innymi rajcami, funkcję burmistrza. Był prowizorem szpitala św. Ducha, administratorem Małej Wagi, prefektem miejskiej zbrojowni. Po ślubie z Anną z Cieniowiców przejął po teściu firmę księgarską mieszczącą się w kamienicy przy Rynku 34B, w której także mieszkał. Współpracował na szeroką skalę z księgarzami z innych krajów. Zainwestował też w drukarstwo. Po likwidacji w roku 1638 drukarni ariańskiej w Rakowie wykupił ją i sprowadził jej wyposażenie do Krakowa, procesując się o nią przy tej okazji z podstolim sandomierskim Stanisławem Skaryszewskim. Początkowo drukował wiele tytułów (między innymi dla Kościoła i Uniwersytetu Krakowskiego) i osiągał duże zyski (oskarżany czasem zresztą o brak koniecznych uprawnień), z czasem jednak obroty znacznie zmalały. Zajmował się też handlem, importował głównie z miast niemieckich na wielką skalę między innymi piły, kosy, noże, ale też handlował woskiem i śledziami. Dzierżawił od miasta kram żelazny. Ożenił się trzykrotnie. Pierwszą żoną była Justyna z Schillingów, drugą Elżbieta z Hellerów, z którą miał młodo zmarłego syna Krzysztofa oraz córkę Katarzynę, małżonkę Andrzeja Cieniowica (nr 508). Trzecią żoną była wspomniana Anna (wdowa po Filipie Rejnekierze), z którą miał siedmioro dzieci, z których Jerzy Romuald został rajcą (nr 546), a wraz z braćmi (Krzysztofem i Mikołajem Aleksandrem) kontynuował działalność księgarską i wydawniczą po ojcu. Krzysztof Schedel zmarł 28 września 1653 roku.
