Był to krótki, kilkuletni okres, zapisany wdrażaniem ustawy z 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej, przekreślającej ostatnie instytucje samorządowe przetrwałe jeszcze z okresu II Rzeczypospolitej oraz uchwaleniem przez Sejm Ustawodawczy 22 lipca 1952 r. Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zrywającej z zasadą trójpodziału władz i ustrojowo wprowadzającej zasadę „centralizmu demokratycznego”. W Krakowie władzę przejęła już Rada Narodowa m. Krakowa i Prezydium tej Rady, wygaszane były struktury 10 obwodów w związku z planowanym od 1954 r. podziałem miasta na 6 dzielnic administracyjnych o statusie równym gminom. Pierwsza z tych dzielnic powstała już w 1951 r. – Dzielnica Nowa Huta, obejmująca tereny nowo powstałego kombinatu metalurgicznego (wówczas im. Włodzimierza Lenina) oraz planowanej jako samodzielne miasto Nowej Huty, ostatecznie włączonej do Krakowa jako dzielnica.
