Conradus Fetyr (Fetter)
Kupiec, dał początek rozgałęzionej rodzinie Fettirów krakowskich, którzy przez następne ponad 100 lat działali w mieście, wydając znaczących handlowców, tkaczy, sukienników, kuśnierzy i złotników, a jednocześnie kilkakrotnie ważnych urzędników samorządu miejskiego. Konrad Fettir szybko zdobył majątek, co pozwoliło mu się ubiegać o nominację do rady miejskiej. Uzyskał ją dwukrotnie, w latach 1366 i 1368. W czasie swojej kadencji rajcowskiej w 1368 roku brał udział w ustanowieniu corocznej darowizny dla ojców dominikanów w wysokości 2 grzywien rocznie, czerpanych z dochodów uzyskiwanych z kramów miejskich stojących na Rynku, w zamian za codzienną mszę świętą i modlitwę. W razie zaniechania darowizny fundusze miały zostać przeznaczone na posiłki dla ubogich w szpitalu lub, jak to określono, „inny zbożny cel”. Od Jana Panczera, przyszłego rajcy (nr 95), i jego żony, Elżbiety, Konrad Fettir zakupił w roku 1366 dom kamienny położony przy ul. św. Krzyża.
