|
tytuł honorowego obywatela nadany 17 lutego 1819 roku |
…ażeby na zawdzięczenie prac około [ustalenia granic] podjętych osobom szczególnie się do tego przykładającym… (z uchwały Senatu Rządzącego – ANK, sygn. WMK IV-5, s. 268–269) |
Klemens Kołaczkowski
kapitan wojsk polskich, przedstawiciel cesarza Rosji i króla Polski w komisji ustalającej granice Wolnego Miasta Krakowa
Portret Klemensa Kołaczkowskiego z wydanego w roku 1898 tomu jego wspomnień oraz własnoręczny podpis uhonorowanego.
Klemens Kołaczkowski, herbu Habdank, generał wojsk Królestwa Polskiego, inżynier wojskowy. Urodzony w październiku 1793 r. w Poznaniu, syn Ignacego i Józefy z Grudzińskich. Absolwent Szkoły Aplikacyjnej Artylerii i Inżynierów w Warszawie. W latach 1810–1811 w randze porucznika nadzorował prace fortyfikacyjne w Modlinie i Zamościu, w kampanii napoleońskiej 1812 r. walczył m.in. pod Borodino i nad Berezyną. W 1815 r. wstąpił do wojska Królestwa Polskiego. W latach 1816–1818 w randze kapitana był szefem robót przy demarkacji granicy z Wolnym Miastem Krakowem, zaś do wybuchu powstania listopadowego dyrektorem naukowym w Szkole Aplikacyjnej; w powstaniu objął dowództwo korpusu inżynierów, następnie jako generał brygady został kwatermistrzem generalnym. Brał udział w obronie Woli oraz Modlina. Po upadku powstania listopadowego osiadł w Żernikach k. Kruszwicy, w latach 60. XIX w. przeniósł się do Drezna. Odznaczony m.in. orderami św. Włodzimierza IV kl. i św. Anny z brylantami II kl., w 1813 r. francuskim tytułem kawalera Orderu Legii Honorowej i polskim Krzyżem Złoty Orderu Virtuti Militari. Żonaty z Michaliną Kościelską, miał dwie córki: Józefę i Marię. Zmarł 23 września 1873 r. w Dreźnie; pochowany na tamtejszym Starym Cmentarzu Katolickim.
Tytuł nadany uchwałą Senatu Rządzącego nr obrad 222, nr Dziennika Głównego 478 (ANK, sygn. WMK IV-5, s. 268–269) podjętą 17 lutego 1819 r., gdy prezesurę Senatu Rządzącego sprawował Stanisław Wodzicki. Była to wspólna uchwała dla sześciu przedstawicieli Królestwa Polskiego (Imperium Rosyjskiego) w zespole demarkacyjnym ustalającym granice WMK. Uhonorowanie nastąpiło w związku z zakończeniem prac nad wytyczeniem granic WMK z sąsiadującymi Królestwem Polskim, Austrią i Prusami.
Złocona para pistoletów z zamkiem skałkowym pochodząca z ok. 1770 r. z Królewskiej Fabryki w Neapolu, podarowana przez księcia Józefa Poniatowskiego swemu oficerowi Klemensowi Kołaczkowskiemu, oraz płyta z głazu postawionego dla upamiętnienia generała w Alei Chwały na Olszynce Grochowskiej w Warszawie; miejsce spoczynku na Starym Cmentarzu Katolickim w niemieckim Dreźnie – grobowiec z dominującą antyczną kolumną z napisem Rodzina i Rodacy.
