Gasparus (Gaspar) Rrzepeynski
Przedstawiciel kazimierzan we władzach miejskich, w których zasiadał przez ponad dwadzieścia pięć lat. Urząd ławniczy sprawował w latach 1598–1604, z ławy wszedł do rady miejskiej w roku 1604 (na miejsce zwolnione przez Tomasza Grzymałę – nr 255) w ramach obsadzania sześciu wakatów istniejących od czasu konfliktu rady miejskiej z wielkorządcą krakowskim. Ośmiokrotnie powoływany był do rady urzędującej. W 1606 roku został uwikłany w konflikt: Do Urzędu Wojtowskiego Kazimirskiego przyszedłszy Sławny Maciej Markowicz Introligator y Mieszczanin Kazimierski, pokazał w głowie tłuczony raz, twarz nad czołem y pod oczyma podrapaną, za uchem prawym skórę do krwie rozerwaną dnia wczorajszego o godzinie 22 w domu Sławnego Pana Kaspra Rzepczynskiego Raicze Kazimirskiego przez Sławnego Stanisława Durichta kuśnierza z Podbrzezia, bez wszelkiej przyczyny swojej zadane. Niebawem do wójta przybył kuśnierz Duricht i urzędowi okazał podrapaną twarz pod oczyma y na czele y chustkę pokrwawioną z pobicia [przez] Sławnego Macieja Markowicza […] żonę jego y z czeladnikiem, dnia wczorajszego w domu Sławnego Pana Kaspra Rzepczyńskiego Raycze Kazimrskiego. Był właścicielem obszernej kamienicy w rynku (obecnie pl. Wolnica 2). Miał w domu obrazów dwa jeden Salwator a drugi Zuzanna, małych obrazków papierowych w ramkach piętnaście, obrazów wielkich cztery, Wiosna, Lato, Jesień, Zima. W roku 1611 niejaki Piotr Tasza z Miechowa przyznał się dobrowolnie i na mękach, że włamał się między innymi do spiżarni Rzepczyńskiego, kiszki, kiełbasy i smalec tam pokradł, gdzie indziej pięć konewek z nosami, jeszcze gdzieś wyłupał kram, pobrał korzenie. W roku 1617 Kasper Rzepczyński oskarżony został przed sądem wójtowskim przez Jana Pokorę, brata przyszłego rajcy Aleksandra Zaborskiego zwanego Pokorowiczem (nr 276), którego o godzinie pierwszej w nocy bez żadnej sobie dania przyczyny tegoż to [skarżącego] y z drugiem towarzyszem owym Bartoszem Gultowskim tegoż [złotniczego] rzemiosła, spokojno y cicho idących, armaty żadnej przy sobie nie mających, przed kamienicą Sławnego Pana Kaspra Rzepczyńskiego Raicze tutecznego na dobrowolnej drodze pokojem pospolitym obwarowanej tenże rajca Kasper napadł. Miał on naprzód słowy nieuczciwemi dobrej ich sławie szkodzącemi zdespektować, po tym okrutnie y gwałtownie zranić y według upodobania swego z drugiemi pomocnikami swemi znajomemi pobić i potłuc. Kasper Rzepczyński zmarł w roku 1624, na zwolnione miejsce w radzie miejskiej w 1626 roku został powołany Jakub Zatorski (nr 288). W kamienicy Rzepczyńskiego jeszcze w 1632 roku gospodarowała wdowa po nim, Emerencja.
Z urywków i wyciągów z akt ławniczych (scabinalia) miast polskich, w tym Kazimierza przy Krakowie: końcowy fragment kopii dokumentu z 1613 roku z podpisami rajców, wśród nich Kaspra Rzepczyńskiego; kopię tę wystawiał urząd ławniczy, stąd pieczęć ławnicza kazimierska odciśnięta na dokumencie w wosku przez papier – oraz zbliżenie zapisu imienia (Biblioteka Naukowa PAU/PAN, sygn. rkps 440, k. 46)