Carolus Toriani
Przedstawiciel rodziny wywodzącej się z miejscowości Tessyn w północnych Włoszech. Urodził się w 1708 roku jako syn rajcy Franciszka Toryaniego (nr 591) i Elżbiety Dyxówny. Karierę we władzach miasta rozpoczął w 1727 roku, kiedy został ławnikiem. Do rady miejskiej wszedł w 1732 roku – zajął wówczas miejsce zwolnione po zmarłym Józefie Behmie (nr 575). Urząd rajcy krakowskiego sprawował przez blisko 35 lat – do 1766 roku, do 1744 roku równolegle z ojcem. Funkcję burmistrza pełnił aż 20 razy – tyle razy wchodził w skład rady urzędującej, której członkowie w ustalonej kolejności przejmowali burmistrzowskie obowiązki. W roku 1764 – podczas koronacji Stanisława Augusta Poniatowskiego – uzyskał tytuł kawalera Złotej Ostrogi. Jako rajca często reprezentował miasto na sejmach. Od 1744 roku dzierżawił Wagę Małą na Rynku. Był prowizorem szpitala Bractwa Wniebowzięcia Panny Marii przy ul. św. Szczepana. Funkcję tę przejął w 1740 roku po zmarłym Janie Jerzym Karlim (nr 590). Pierwszą żoną Karola Toryaniego była Barbara Mamczyńska, córka Stanisława (nr 594), rajcy i burmistrza krakowskiego, oraz jego żony Elżbiety. Z małżeństwa tego miał córkę Katarzynę, która wyszła za Franciszka Laskiewicza. Karol Toryani po raz drugi ożenił się z Reginą Zaydlerową. Zmarł przed 14 czerwca 1766 roku, wtedy na jego miejsce do rady dostał się Jan Antoni Mariani (nr 632).
