Inżynier ceramik, działacz społeczny i gospodarczy, polityk. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta. Urodzony w 1871 roku w Kamieńcu Podolskim, syn Józefa Apolinarego, lekarza psychiatry, i Idalii Zaszczyńskiej. Absolwent Wydziału Chemii Politechniki Lwowskiej. W 1899 roku zamieszkał w Podgórzu, gdzie pracował jako nauczyciel, a potem dyrektor w galicyjskiej szkole ceramicznej. Od 1908 roku zasiadał w podgórskiej Radzie Miejskiej, kierował ze strony Podgórza procesem połączenia z Krakowem, co nastąpiło w 1915 roku. W czasie wojny działał w Naczelnym Komitecie Narodowym. W 1916 roku wszedł do krakowskiej Rady Miejskiej i został III wiceprezydentem, podlegały mu wydziały wojskowy, szkolny i dobroczynności oraz filia magistratu w Podgórzu. Od 1917 roku przewodniczył Komisji Teatralnej, nadzorującej w imieniu Rady działalność krakowskich teatrów miejskich. Kiedy w 1921 roku zwiększono liczbę wiceprezydentów do czterech, powierzono mu dodatkowo nadzór nad muzeami, teatrami, kuchniami miejskimi i zakładami ceramicznymi. Po śmierci prezydenta Jana Kantego Federowicza (nr 680) w 1924 roku był najpoważniejszym kandydatem na stanowisko prezydenta, jednak Rada Miejska została rozwiązana przez wojewodę krakowskiego i wprowadzono zarząd komisaryczny. Po reaktywowaniu Rady został w czerwcu 1926 roku wybrany na prezydenta. Sytuacja finansowa miasta nie pozwalała na pełną realizację niezbędnego programu rozwoju – kontynuowano prace przy wodociągu miejskim, rozpoczęto budowę IV mostu na Wiśle (im. J. Piłsudskiego), zakupiono grunty pod przyszłą Halę Targową. W 1929 roku otwarto Ogród Zoologiczny w Lasku Wolskim. Z powodu znikomej działalności Rady Miejskiej wojewoda krakowski 18 lutego 1931 roku wydał decyzję o jej rozwiązaniu, powierzając zarządzanie miastem prezydentowi i wiceprezydentom oraz powołanej Radzie Przybocznej. W czerwcu wojewoda powołał Tymczasową Radę Miejską, w lipcu Karol Rolle złożył rezygnację ze stanowiska. Od 1933 roku był radnym miejskim, w latach 1928–1938 zasiadał w Senacie RP. Działał aktywnie w Polskim Związku Zachodnim. Był dwukrotnie żonaty, miał troje dzieci. Zmarł 28 listopada 1954 roku, został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Patronuje jednej z ulic w krakowskim Podgórzu.
