Josephus Toryani
Aptekarz z tytułem doktora, z rodziny wywodzącej się z Tessynu we Włoszech. Pieczętował się herbem Toryani. Przedstawiciele rodziny Toryanich zasiadali od kilkudziesięciu lat w radzie miasta. Józef karierę w magistracie rozpoczął w 1774 roku, kiedy został wybrany na urząd rajcy krakowskiego w miejsce po zmarłym Józefie Feistmantelu (nr 622). W radzie działał do 1778 roku – w tym czasie był trzykrotnie wybierany do rady urzędującej i pełnił wtedy funkcję burmistrza. Należał do zespołu wizytatorów Komisji Edukacji Narodowej. W 1776 roku, jako rajca, był także lonerem. W latach 1775–1776 zajmował się zaopatrywaniem w żywność ubogich pielgrzymów przybyłych do Krakowa na Wielki Jubileusz Narodzin Chrystusa i wspomaganiem ich drobnymi sumami pieniężnymi. Był prowizorem miejskiego lazaretu, w którym wydawano dla nich posiłki. W 1778 roku jego rodzinna apteka w kamienicy przy Rynku 11 – tak jak apteka Piotra Szastera (nr 615) – była jedną z trzech, które mogły funkcjonować w mieście (decyzją Komisji Dobrego Porządku zamknięto wówczas wszystkie apteki przyklasztorne). W 1770 roku ożenił się z Marianną, córką Baltazara Hallera i Ewy. Zmarł 7 grudnia 1778 roku.
