Joseph von Miskey
Prawnik, urzędnik austriacki, urodzony około 1790 roku. Przed przejściem do pracy w Podgórzu odnotowany w magistracie miasta Rzeszowa w latach 1820–1825 jako radca prowizoryczny, a następnie jako sekretarz (do roku 1827). Pełnił także wówczas, od 1820 roku, funkcję justycjariusza dla dóbr w Siemiechowie w okręgu tarnowskim oraz w Swienczycach w okręgu rzeszowskim. Od roku 1828 pełnił urząd syndyka miejskiego w Dobromilu w obwodzie lwowskim. Po złożeniu rezygnacji przez burmistrza Ignacego Nikoledona (nr 7) otrzymał datowaną na 27 lipca 1830 roku nominację na ten urząd, a objął go z końcem tegoż roku. Jego kadencję spinają dwie inwestycje: erygowanie w 1832 roku kościoła parafialnego św. Józefa (z końcem wieku ze względu na stan techniczny został zamknięty i przeznaczony do rozbiórki) oraz wzniesienie w latach 1844–1845 nowego ratusza przy rynku (obecnie Rynek Podgórski 1). Z kolei dla rozwoju gospodarczego miasta istotne było uzyskanie w 1839 roku cesarskiego przywileju odbywania dwunastu jarmarków w roku. Podczas brzemiennych w skutki, także dla Podgórza, wydarzeń powstania krakowskiego w 1846 roku Miskey zachował postawę lojalną wobec austriackich przełożonych, co odnotowali jemu współcześni. Pomimo tego nie utrzymał urzędu, opuścił magistrat i Podgórze. Był żonaty z Antoniną z Siedmiogrodzkich, siostrą Adama Siedmiogrodzkiego, zasłużonego uczestnika powstania listopadowego. Po wyjeździe z Podgórza zamieszkał w Będzieszynie koło Nowego Sącza, rodowej siedzibie żony. W latach 1850–1855 pełnił funkcję justycjariusza dla tych dóbr. Tam też 19 maja 1858 roku zmarł bezdzietnie. Został pochowany na cmentarzu parafii Tropie, aktualnie zalanym przez zbiornik czchowski.
