Josephus Laskowic (Laśkiewicz, Laskowicz, Laszkiewicz)
Kupiec, pochodził z rozgałęzionej, krakowskiej rodziny, która zgromadziła znaczny majątek na początku XVIII wieku. Był synem rajcy Stanisława (nr 568) i Reginy Filusiówny. Jego przyrodnim bratem był rajca Wawrzyniec (nr 595). W roku 1725 wybrany został do ławy miejskiej, ławnikiem był przez blisko 20 lat. W listopadzie 1744 roku doczekał się awansu i zasiadł w radzie miejskiej na miejscu po zmarłym Józefie Wadowskim (nr 598), z kolei na zwolnione wówczas przez niego miejsce w ławie sądowej wszedł Piotr Szaster, przyszły rajca (nr 615). W tym samym roku co Józef do rady został wybrany Jan Wawrzyniec Laskiewicz (nr 613), który zajął miejsce po zmarłym ojcu Wawrzyńcu – co obrazuje „dynastyczne” podejście do urzędu rajcy ze strony możnych, krakowskich rodzin. Józef Laskiewicz zasiadał w radzie przez 15 lat. Odnotowany został w radzie urzędującej tylko w 1745 roku – był wówczas burmistrzem. W kolejnych latach zasiadał w radzie starej, zatem nie należał do najaktywniejszych rajców. Przyczynił się do rozszerzenia zakazu noszenia broni przez mistrzów cechowych, co ci poczytali sobie za dyshonor. Wynikły spór dotarł do samego króla – wysłana komisja królewska oskarżyła radę miejską o niewłaściwą gospodarkę, tym samym opowiadając się za stanowiskiem cechów. Józef Laskiewicz był współwłaścicielem kamienicy przy Rynku. Zmarł przed 22 czerwca 1759 roku, kiedy to wybrano na jego miejsce Michała Florkowskiego (nr 624). Pozostawił po sobie kram bogaty w Sukiennicach oraz dzierżawiony od miasta kram położony w sąsiedztwie kramu franciszkanów; dzierżawę tę przeniesiono na nieletnich spadkobierców Jana Laskiewicza, nad którymi opiekę sprawowały władze miejskie.
