Josephus Walkanowsky
Doktor filozofii. Pełnił funkcję syndyka do roku 1764. Został wybrany do rady miejskiej w 1764 roku na miejsce po Stanisławie Janie Kantym Fachinettim (nr 625). W ciągu 25 lat sprawowania urzędu rajcy ośmiokrotnie wszedł w skład rady urzędującej i pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. W tym samym roku został posłem na sejm elekcyjny do Warszawy. Od roku 1777 był protektorem cechu introligatorów i szkatulników krakowskich. W jego obecności 20 stycznia 1783 roku podjęto uchwałę o zakazie uczestniczenia przez żony majstrów w sesjach cechu. W czasie szturmu Rosjan na Kraków w sierpniu 1768 roku jako rajca uczestniczył w reprezentacji magistratu krakowskiego pod zwierzchnictwem burmistrza Jana Kozłowskiego (nr 626), która stawiła się przed generałem rosyjskim Stiepanem Apraksinem. Rajcy „przepraszają, że zniewoleni od konfederacyi, bronić się musieli w mieście, upraszając o pardon dla siebie i mieszczan”. Po uzyskaniu stosownej deklaracji, reprezentacja zaprosiła następnie Apraksina na obiad. Józef Kajetan Wałkanowski był prowizorem szpitala św. Ducha (1773–około 1792). Był właścicielem kamienicy przy ul. Mikołajskiej 6. 30 czerwca 1788 roku spisał zestawienie przedmiotów oddanych ze szpitala św. Ducha szpitalowi św. Łazarza. Po jego śmierci wydatki z dochodów szpitala sporządził inny Józef Wałkanowski (być może syn), „dodany do tegoż szpitala prowizor”. Józef Kajetan Wałkanowski zmarł 24 maja 1792 roku.
