Doktor praw pochodzący z Krainy, od 1785 roku urzędnik w austriackiej administracji krajowej, przed przybyciem do Krakowa radca magistratu w Lubaczowie. Od ustanowienia przez władze austriackie nowego magistratu 1 września 1802 roku pierwszy wiceprezydent (podburmistrz) za prezydentury Dominika Drdatzkiego (nr 644). Po rezygnacji z urzędu przez Drdatzkiego został p.o. prezydentem miasta. Pomimo rozpisania, zgodnie z wprowadzonymi w 1801 roku zasadami obsadzania stanowisk magistrackich, konkursu na urząd prezydencki, pozostawał on nieobsadzony (wymogami były doktorat obojga praw oraz znajomość języków niemieckiego, łacińskiego i polskiego lub innego słowiańskiego). Józef Gollmayer stał zatem na czele władz miejskich i kierował magistratem przy udziale drugiego wiceprezydenta Walentego Bartscha (nr 635) przez kolejne lata, do roku 1810 włącznie. Jako głowa miasta 15 lipca 1809 roku witał na Rynku i wręczał klucze od miasta księciu Józefowi Poniatowskiemu, składając wraz z magistratem na jego ręce przysięgę wierności cesarzowi Napoleonowi (wprawdzie znał języki niemiecki, łaciński i iliryjski, lecz słabo władając polskim, oddał wygłoszenie mowy powitalnej do księcia byłemu syndykowi miejskiemu, radcy Tomaszowi Krzyżanowskiemu). Był p.o. prezydentem także po formalnym przyłączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego – do utworzenia nowych władz miejskich z prezydentem municypalnym Stanisławem Kostką Zarzeckim (nr 646) na czele.
