Inżynier konstruktor, doktor nauk technicznych w zakresie budownictwa, poseł na Sejm PRL i RP. Urodzony w 1944 roku w Wymysłowie koło Miechowa. Ukończył studia na Politechnice Krakowskiej, pracował w przemyśle budowlanym. Działacz PZPR. W 1979 roku został przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Planowania oraz wiceprezydentem miasta. We wrześniu 1980 roku został prezydentem miasta i jednocześnie wojewodą krakowskim (Kraków miał wówczas status województwa miejskiego). Z początkiem kadencji powołał Krakowską Radę Ochrony Środowiska. Wkrótce podjął bezprecedensową w skali kraju decyzję o zamknięciu szkodliwego dla środowiska Krakowa wydziału elektrolizy Huty Aluminium w Skawinie, zaakceptowaną w styczniu 1981 roku przez ministra przemysłu. Został wiceprzewodniczącym Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK), którego wcześniej był współorganizatorem; w jego imieniu wręczał papieżowi Janowi Pawłowi II medal SKOZK. Realizował program modernizacji i rozbudowy obiektów nauki i kultury, w tym Biblioteki Jagiellońskiej, Muzeum Narodowego, Akademii Rolniczej i Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Przewodnicząc Radzie Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, wspierał nowo powstałą Fundację dla Uniwersytetu, istotną w perspektywie budowy przyszłego kampusu. Za jego prezydentury oddano osiedla Prądnik Czerwony i Wola Duchacka-Wschód, rozpoczęto budowę osiedli: Kombatantów, Prądnik Biały-Wschód, Wola Duchacka-Zachód, w inwestycjach drogowych położono nacisk na program stopniowego wyprowadzania ruchu kołowego z centrum miasta. Po wprowadzeniu stanu wojennego jako wojewoda przewodniczył Wojewódzkiemu Komitetowi Obrony. Znamiennym wydarzeniem było wówczas spotkanie prezydenta i innych przedstawicieli władz miejskich z metropolitą krakowskim kardynałem Franciszkiem Macharskim, poświęcone sprawom spokoju społecznego; jednym z dodatkowych efektów było uzgodnienie programu budownictwa sakralnego. Z początkiem grudnia 1982 roku Józef Gajewicz został odwołany z urzędu prezydenta, by objąć stanowisko I sekretarza Komitetu Krakowskiego PZPR. W latach 1985–1989 poseł na Sejm PRL IX kadencji oraz Sejm PRL i RP X kadencji (tak zwany kontraktowy). Od 1999 roku członek Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W latach 1985–1989 zasiadał w Państwowej Radzie Gospodarki Przestrzennej przy Prezesie Rady Ministrów. Czynny zawodowo, mieszka w Krakowie.
