|
tytuł honorowego obywatela nadany 18 września 1861 roku |
…w dowód uznania zasług … dla dobra kraju położonych… (z uchwały Magistratu i Wydziału Miejskiego – ANK, sygn. IT 693, s. 53) |
Józef Dietl
poseł do Rady Państwa w Wiedniu
Portret Józefa Dietla pędzla Zdzisława Pabisiaka z 1972 r. oraz własnoręczny podpis uhonorowanego
Józef Konrad Dietl, lekarz, balneolog, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, polityk, pierwszy prezydent autonomiczny Krakowa. Urodzony 24 stycznia 1804 r. w Podbużu w ziemi drohobyckiej, obecnie na Ukrainie, wnuk austriackiego oficera, syn urzędnika galicyjskiego Franciszka i Anny z domu Kulczyckiej. Studiował we Lwowie i w Wiedniu, od 1829 r. doktor medycyny. W latach 1851–1865 na stanowisku profesora kierował Katedrą Medycyny Wewnętrznej UJ, w 1861 r. został rektorem. Usunięty z uczelni w 1865 r. za propagowanie języka polskiego w instytucjach publicznych. Współtwórca uzdrowisk na ziemiach polskich. Działał w organach przedstawicielskich: w latach 1861–1865 w wiedeńskiej Radzie Państwa w Izbie Poselskiej, od 1869 r. dożywotnio w Izbie Panów, w latach 1861–1867 we lwowskim Sejmie Krajowym Galicji. W 1866 r. wszedł do Rady Miejskiej Krakowa, wybrany prezydentem miasta – z miejskich stanowisk zrezygnował w 1874 r. Odznaczony austriackimi Złotym Krzyżem Zasługi Cywilnej z Koroną i Orderem Korony Żelaznej III kl. oraz watykańskim Krzyżem Komandorskim Orderu św. Grzegorza. Żonaty z wiedenką Heleną Zieterbarth, byli bezdzietni. Zmarł 18 stycznia 1878 r. w Krakowie; pochowany tamże na cmentarzu Rakowickim.
Tytuł nadany na posiedzeniu Magistratu i Wydziału Miejskiego 18 września 1861 r. (ANK, sygn. IT 693, s. 53), gdy burmistrzem miasta był Andrzej Seidler. Wniosek stawiany przez burmistrza 10 września dotyczył tylko posła Franciszka Jana Smolki, został jednak poszerzony o posła Adama Józefa Potockiego, a na posiedzeniu 18 września dołączono do niego osobę posła Józefa Dietla. Wykonany przez Walerego Eliasza Radzikowskiego dyplom z listem od burmistrza przekazano uhonorowanemu z końcem 1862 r. Brak potwierdzenia, że Dietl odpowiedział listem dziękczynnym do władz miejskich (patrz s. 116–117).
Portret pędzla Teodora Grotta oraz portret Józefa Dietla w rogatywce zwanej konfederatką;
miejsce spoczynku – grób rodzinny Dietlów w kwaterze 25 cmentarza Rakowickiego w Krakowie i zbliżenie tablicy grobowej.
