Josephus Barszcz (Barcz)
Doktor filozofii, urodzony około 1720 roku w Krakowie, przedstawiciel patrycjuszowskiej rodziny kupieckiej, syn przybyłego w 1711 roku z Opawy Macieja, rajcy (nr 599). Studia odbył na Uniwersytecie Krakowskim, od 1750 roku był członkiem Kongregacji Kupieckiej, handlował artykułami korzennymi i żelaznymi. W czerwcu roku 1747 został pisarzem miejskim, jednak tylko dla spełnienia formalnego wymogu praktyki przed wejściem do rady miejskiej – zasiadł w niej miesiąc później. Rajcą był do roku 1792, jednak z pięciomiesięczną przerwą w roku 1792, gdy nie wszedł do nowego magistratu, powołanego na mocy Konstytucji 3 maja. Ponownie został radnym w wyniku restytucji rady po Targowicy. Nie znalazł się już w radzie powołanej na rok 1793 (zasada dożywotności urzędu rajcowskiego po 1792 roku już nie obowiązywała). Jako rajca trzynastokrotnie był powoływany do rady urzędującej i pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. Wspierał konfederację barską, z kilkoma rajcami tworzył stały komitet mieszczański wspierający konfederatów. Miał kilka kamienic przy Rynku (obecnie nr 4 i 5), w narożnej z placem Mariackim prowadził winiarnię. Wraz z kamienicą przy ul. Siennej (obecnie nr 4) kompleks ten zyskał nazwę „Barszczowe” („Na Barszczowem”). Posiadał też kamienicę przy Rynku na rogu ul. Sławkowskiej (obecnie nr 36), zwaną później „Pod Jeleniem”, oraz ogród przed bramą Mikołajską, wieś Olszę i część wsi Prądnik. Z małżeństwa z Joanną de Chedeville pochodzącą z Lunéville w Lotaryngii miał synów: Jana Kantego, doktora medycyny, i Walentego, rajcę (nr 635), senatora Wolnego Miasta Krakowa, oraz córki: Joannę wydaną za Schmiedena, Petronelę, żonę Hallera, przyszłą matkę Józefa Hallera (nr 665), prezesa Senatu Wolnego Miasta Krakowa, oraz Barbarę, żonę Franciszka Dzianottiego (nr 634). Józef Bartsch zmarł w roku 1804 lub 1806.
