Jodocus (Jodok, Jobst) Glatcz (Gliacz)
Kupiec, dostawca dworu królewskiego, urodzony w Steinhof koło Heilbrunn w Bawarii, już z końcem XV wieku handlujący pomiędzy Norymbergą a Krakowem w spółce kupców reprezentujących te dwa miasta. Został przyjęty do prawa miejskiego krakowskiego w 1500 roku. Przez 12 lat pełnił urząd ławnika miejskiego. Z tak długim doświadczeniem w sprawach miejskich w roku 1516 został wybrany do rady miejskiej. Godność rajcy sprawował ponad 25 lat, do roku 1542 włącznie. Sześciokrotnie zasiadał w radzie urzędującej, co łączyło się z pełnieniem w przypadającej na niego kolejności burmistrzowskich obowiązków. W radzie zajmował się sprawami finansowymi, w roku 1524 objął funkcję lonera. Był prowizorem szpitala św. Ducha i witrykiem kościoła św. Anny, dzierżącym klucz do kościelnej skarbony. Od roku 1518 był poborcą szosu. Z biegiem lat rozwinął działalność handlową, zmieniając jej kierunek z norymberskiego na lwowski. W Krakowie był właścicielem dwóch domów: przy Rynku i przy ul. Wiślnej, a także ogrodu z tyłu kościoła św. Mikołaja. Z nieznaną z imienia żoną miał ośmioro dzieci, wśród nich Josta młodszego, żonatego z Małgorzatą, córką Walentego Augustynowicza, rajcy lwowskiego (z czasem Jost młodszy sam został lwowskim rajcą), Jerzego, także przyszłego rajcę lwowskiego, Krzysztofa, kanonika sandomierskiego, Annę, której pierwszym z trzech mężów był rajca Andrzej Fogelweder (nr 350), oraz Barbarę, która najpierw wyszła za mąż za Stanisława Łowicza, a po jego śmierci za rajcę Bartłomieja Remera (nr 355). Jost zmarł w roku 1542.
Z księgi radzieckiej lwowskiej obejmującej zapisy z lat 1507–1530 strony 966–967 z wpisem dotyczącym potwierdzenia, że Andrzej Kłopot Rusin spłacił dług wobec Josta Glacza, rajcy krakowskiego, zwracając na ręce jego pisarza Mikołaja Grossmana kwotę 100 grzywien – oraz powiększenie zapisu imienia i urzędu rajcy (Centralne Państwowe Archiwum Historyczne Ukrainy we Lwowie, sygn. fond 52, op. 2, spr. 9, s. 966–967)