Georgius (Iorge) Swarcz (Sworcz, Nigro, Czarny)
Znamienity kupiec i finansista krakowski, nobilitowany aktem Władysława Warneńczyka wydanym w Budzie w 1442 roku, z nadaniem herbu Boże Zdarz. Schwarczowie przybyli do Krakowa z Nowego Sącza jako gałąź rodziny Morsztynów, dla odróżnienia używająca przydomka Czarny. Jerzy został odnotowany w księgach miejskich w latach 1419-1451. Wieloletni rajca krakowski, nominowany do rady w 1419 roku, ostatni raz wzmiankowany na tym urzędzie po ponad 30 latach, w 1450 roku. Wielokrotnie powoływany do rady urzędującej, w której w przypadającej na niego w kadencji kolejności sprawował funkcję burmistrza, odnotowaną w 1421 roku, gdy sędziowie polubowni wydali wyrok w sprawie łąki i pastwiska w procesie klasztoru Norbertanek z miastem, co miało miejsce z udziałem rajców na czele z Jerzym jako burmistrzem. W 1441 roku, po wybudowaniu i wyposażeniu kaplicy Bożego Ciała w kościele Mariackim uzyskał od papieża Feliksa V bullę udzielającą 100 dni odpustu tym, którzy wezmą udział w mszy św. i procesji w tej kaplicy. Ożenił się dwukrotnie, pierwsza żona, Anna, była córką Jerzego Morsztyna (nr 182). Zmarł przed 5 maja 1452 roku. Jego syn Jan był proboszczem kościoła Mariackiego w roku 1489, gdy zakończono budowę ołtarza Wita Stwosza, a córka Katarzyna poślubiła rajcę Mikołaja Kreidlera (nr 245).
