Georgius (Jorge) Morsteyn (Morrensteyn, Morrinsteyn, Mornsteyn, Morsten)
Kupiec i bankier, przedstawiciel możnej rodziny Morsztynów przyjętej przez Leliwitów do herbu pod koniec XV wieku. Morsztynowie, Bartek i jego syn Bartłomiej, zostali odnotowani w Krakowie już w 1369 roku, jako mieszczanin krakowski został też odnotowany w roku 1391 Mikołaj Morsztyn. Jerzy przybył do Krakowa wraz z braćmi: Mikołajem, Leonardem i Piotrem, prawdopodobnie z górnośląskiego Bytomia. Został odnotowany w latach 1406—1424. Szybko wszedł do władz miasta, początkowo do ławy miejskiej, w której zasiadał w latach 1411-1413 i 1415—1417, a następnie do rady miejskiej, gdzie godność rajcy sprawował od 1417 roku. Jako rajca urzędujący pełnił na przemian z innymi rajcami funkcję burmistrza, co odnotowano w 1418 roku. Od 1410 roku był starszym kongregacji kupieckiej, odpowiadał za obronę bramy Grodzkiej i baszty za kościołem Franciszkanów. Prowadził dalekosiężny handel, głównie z miastami saskimi. Przywoził sukna z Brugii we Flandrii i eksportował je na Węgry. Kapitały lokował w nieruchomościach. Miał domy położone przy ulicach Świńskiej (obecnie wschodni odcinek św. Tomasza), św. Anny, Wiślnej i Rzeźniczej (obecnie Mikołajska) oraz wielki dom zwany „Spicymirowskim” na rogu Rynku i ul. Szczepańskiej, dwa kramy w Rynku, młyn za murami, browar przy ul. Sławkowskiej i folwark na Prądniku. Był żonaty dwukrotnie. Zmarł około 1423 roku. Jeden z jego synów, Stanisław, był rajcą (nr 232), inny, Jerzy, żupnikiem krakowskim i ojcem rajcy Jerzego młodszego (nr 287), córka Anna była żoną Jerzego Schwarcza (nr 184), zaś córka Małgorzata wyszła za mąż za Jana Slepkugila młodszego (nr 206).
Z księgi radzieckiej obejmującej lata 1412–1449 strony 124–125 z wpisem z 1418 roku, zawierającym zeznanie testamentowe niejakiego Piotra, uczynione wobec rajców Jerzego Morsztyna, pełniącego wtedy funkcję burmistrza, i Jana Fabera (nr 166), co inni członkowie rady urzędującej potwierdzili – oraz powiększenie zapisu imienia i funkcji burmistrza (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 428, s. 124–125)