Iarossius (Jarosch, Jacussius) Mankowicz
Mieszczanin krakowski, odnotowany w księgach miejskich w latach 1447—1459. Działalność we władzach miasta rozpoczął od urzędu ławnika sądowego, który piastował w latach 1447, 1450, 1453 i 1454. W tym ostatnim roku otrzymał nominację do rady miejskiej, w której zasiadał do roku 1459. W tym czasie uzyskiwał powołania do rady urzędującej i pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. W tej roli został wzmiankowany w roku 1458, kiedy wraz z rajcą Tomaszem Zarwechterem (nr 231) odebrali od Marcina Pasternaka, kowala, jego zeznanie testamentowe. Wcześniej, w roku 1455, Jarosz wraz z rajcami Janem Swidniczerem (nr 197), Kunczem Korsnerem (nr 204), Janem Kintem (nr 233), Jakubem Wegerem (nr 213), Walterem Kezingerem (nr 228), Konradem Langiem (nr 230) i Hartlibem Parchwiczem (nr 236) przyjęli w imieniu miasta dom położony obok klasztoru Dominikanów, przekazany przez Katarzynę, wdowę po Mikołaju z Michałowa. Jarosz zmarł przed 13 kwietnia 1464 roku.
Z księgi testamentów obejmującej lata 1427–1623 strony 54–55 z wpisem z 1458 roku, stwierdzającym, że Marcin Pasternak, kowal, złożył swoje zeznanie testamentowe w obecności rajców Jarosza Mankowicza, ówcześnie burmistrza, i Tomasza Zarwechtera (nr 231) – oraz powiększenie zapisu imienia i funkcji burmistrza (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 772, s. 54–55)