Iohannes (Hanco) de Zawichost (Zawykost, Zauichost, Zawicostz)
Mieszczanin krakowski pochodzący z Nysy pierwotnie nazywany Janem z Nysy. Po poślubieniu córki Mikołaja z Zawichostu (nr 15) zaczął używać przydomka Zawichost i uzyskał dla swoich dzieci prawo do dziedziczenia całego majątku po teściu. Zapewne znacząca pozycja teścia ułatwiła Janowi wejście do rady miejskiej, w której został w latach 1332—1339 kilkakrotnie odnotowany. Był jednym z rozjemców w sporze między Albertem de Czindal, mieszczaninem wrocławskim, i Wigandem z Głubczyc (nr 16). Handlował z Brugią i Florencją, był pośrednikiem w przekazywaniu sum świętopietrza Bartłomiejowi Corsiniemu, bankierowi papieskiemu w Brugii. Doszedł do znacznego majątku. Był właścicielem trzech kamienic, w tym narożnej przy ul. Brackiej, naprzeciwko kościoła Franciszkanów, kilku kramów sukiennych i jatek rzeźniczych. Pozostawił córki: Manetę, żonę Henczka z Kolonii (kupca i lekarza Kazimierza Wielkiego), Elżbietę, żonę Franciszka (Franczka) Wierzynka, oraz Agnieszkę (Agnes), żonę Mikołaja, syna Jana Spicymira (nr 40), Zmarł około 1343 roku.
Z „Najstarszej księgi” strona 106 z wpisem z 1333 roku, dotyczącym zrzeczenia się przez Katarzynę, córkę Jadwigi kramarki, spadku na rzecz rodzeństwa – fragment z wykazem rajców i ławników przyjmujących to oświadczenie, wśród których znajduje się Jan z Zawichostu – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 1, s. 106)