Iohannes (Hanco) de Alta domo (Altadomo)
Kupiec, syn pochodzącego z miejscowości Wysoki Dom Piotra, określanego jako „stary mieszczanin” (krakowski). Od miejsca pochodzenia ojca Jan przyjął swój przydomek „z Wysokiego Domu”. Odnotowany w księgach miejskich w latach 1316-1351. W roku 1316 wraz ze swoimi braćmi przeprowadził przed sądem przeniesienie prawa do dworzyszcza położonego za kościołem św. Marka na rzecz Mikołaja z Zawichostu (nr 15), zasłużonego rajcy. Już samodzielnie podobną umowę w 1326 roku zawarł z Janem Winrychem (nr 26), także wieloletnim rajcą. Według ksiąg miejskich Jan dostąpił godności rajcy krakowskiego tylko jeden raz, w roku 1347. Wtedy to, 24 stycznia, uzyskał nominację z rąk Hermana, wielkorządcy krakowskiego. Prowadził w Krakowie ożywioną działalność w zakresie obrotu nieruchomościami, wydzierżawiając i dzierżawiąc domy i kramy. Był żonaty z Katarzyną, córką Anny, określaną jako Matrona.
