Iohannes Cracow (Crac, Croc)
Mieszczanin krakowski, odnotowany w księgach miejskich w latach 1368—1382. W roku 1377 objął urząd ławnika miejskiego. Brał wtedy udział w stwierdzaniu, na wniosek rajcy Jana Panczera (nr 95), jego praw do domu znajdującego się naprzeciwko kościoła Mariackiego. W radzie miejskiej Jan został odnotowany w roku 1382. Zasiadając w radzie, brał udział w długotrwałej sprawie pożyczki udzielonej miastu wiele lat wcześniej przez żydowskiego finansistę Lewka. Była to pożyczka na wysoki procent i ze skomplikowanym systemem spłaty. Jeszcze w 1370 roku, na polecenie Kazimierza Wielkiego, rada miejska wzięła pod opiekę Lewka z rodziną i miejscowego rabina, co dodatkowo komplikowało sprawę. Jan był darzony zaufaniem — w 1372 roku Laurenty złotnik zobowiązał się wypłacić Henrykowi Schonhalsowi z Wrocławia należną kwotę pieniężną, do której odbioru został upoważniony Jan z Krakowa.
